güllü lokum: Bir gün gelip ayrılsak bile seninleeeeee arkadaaaaaşşş

Ortak olmak her derde sevince.... Böyle başlar ya şarkı... Ve yürümek ömür boyu beraberce el ele... Olmasın hiç o ta içten gülen gözlerde yaş... Bir gün gelip ayrılsak bile seninle arkadaş...

Dinlemek isteyenlere: https://www.youtube.com/watch?v=IHAcm0wnEzg

Aleeeeevvv bir şöyle çekmeyi beceremedik :)))))

Ne güzel...

Kim bilir hangimiz çekti, makinalar ve tonlamalar farklı farklı :)

Nasıl başlasam bilemiyorum. Ağlamaklı olunca hatta ağlamaya başlayınca meşgul olduğum işi yapabilmek için elma yerim ben. Yani katır kutur elma ısırmak insanı duygusallıktan biraz uzaklaştırıyor :))) Hiç romantik bir eylem değil sonuçta.

Ya da belki de aklıma dünün komikliklerini getirmek en iyisi... Alev'le birlikte Ayşenur'un selfie tarzını kapmaya çalışmamız mesela... Ve bir türlü iki kafayı bir kareye sığdıramayışımız... Altımıza yapmamak için kıvranmamız...

Bu da bizim selfie :))))

Yine de şu an durum farklı. Gözümün önüne yüzler geliveriyor... Burnumu çekiyorum. Boğazımda bir düğüm var.

Karmakarışık duygular... Bolca mutluluk, hatırı sayılır miktarda hüzün, epey bir hayret, adam akıllı özlem...

Sonra birden... Baise... Dün geceki toplantıda öğrendim vefat haberini.

Ruhu şad olsun sevgili Baise'nin. Aynı odayı paylaşmadığımız için çok samimi olmamıştık ama on dokuz yaşındaki yüzü gözümün önünde...

Allah geride kalanlara sağlık versin demekten başka çare yok.

...

Sağ olanlar kavuştu şükür.

Dün gece 30 senenin ardından, bir ilk an yaşadık.

İyi de bu arada anlayamadığım şu; biz Alev'le (nasıl becerdiysek) :))) akıl edip o anı kayda aldık da siz neden bir sürü kocaman kız bizi çekmediniz? Halbuki biz de sizi gördüğümüze çoooook sevinmiştik.

İlk an fotoları...

Fotoğrafları yerleştirirken ağlıyorum valla...

Siz uyuyun tabi saat 02:29 :))

....

Neyse biraz bir şeyler yazalım...

1982'de üniversiteyi kazanınca yerleşmiştim YSD Kız Yurduna. Bilmiyordum, farklı farklı yerlerde, birbirini tanımadan valizlerini hazırlayıp aynı kapıyı çalmaya hazırlanan bir çok genç kızdan biriymişim.

İşletme, İktisat, Eczacılık, Dişçilik, Tekstil, belki farklı bir kaç bölüm daha okuyan bir sürü genç kız.

Akşam 21:00 kapının kilitlenme saati.

Hafta sonları 23:00

Boyfriend'ler var... :) Bazıları şimdinin eşleri... Annelerin yolladığı kekler, kurabiyeler, dolmalar var; paylaşılan. Gece kazınan mideler var; insana oda oda dolaşılıp ağıza atılacak lokma aratan... Ortak kullanılan bigudiler, kremler, deodorantlar var... Kaçan çoraplar, gece maskeleri var...

Vizeler var; birincisi ikincisi olan. Sonra finaller... Koyu kahveler, demli çaylar var sınav dönemi çalışma odasında masanın üzerinde...

Sıcak su günleri var. Mutfak sırası var. Santrala telefon yazdırmak var. Kaçamaklar var, her konuda dibine kadar :)))

Oda temizliklerinde "sıra sende" tartışmaları var. Her odanın bir anaç tavuğu, bir kaç küçük kızı var. Ablalar var "Hareketlerinize dikkat edin, akşamları geç kalmak yok" diyen...

Yetmeyen harçlıklar var, borç istemeler... Ödemeler... Evci çıkmalar... Uzakların kızlarını yakındaki evlerine evci götüren başka kızlar var.

Tütün fabrikası var pencerelerinden korktuğumuz... Kilise var merak ettiğimiz... Reis var menemen yediğimiz, kumrucu var, gevrekçi var, söğüşçü var, Çan Kafe var... Ömerağa...

Mezuniyetler var sonra...

Toplanıp gitmeler... Kopmalar... Kopamamalar... Seneler var; otuz kadar... Buluşmaya ön ayak olan Zülal var; buluşmaya sevinçle koşan onlarca YSD kızı var...

Görüşme var. Dillenip canlanan hatıralar... Hasret gideremeden ayrılma var.

....

Tek kelime işte GÜZELDİ.

Nasıl olmasın ki?.. Bu ilişkinin adı arkadaşlık.

Sonra Pazar günü yavaş yavaş ayrılmaya başladık. İkişer üçer... Hep sizi izledim, tekrar tekrar arkasına dönüp bakanları... Gözden kaybedene kadar el sallayan YSD kızlarını... Yutkundum falan... Ulen dedim şimdi akmazsa neye yarar, saldım biraz... İyi geldi.