Masuzcuktan bu sene anneler gününde hiç, ama hiç kimse annesine hediye almamış.
Zamzung şaşırmış.
Darçelik şok,
Kakasay Kuyumculuk fenalık geçirmiş.
Kefal küçük ev aletleri depolarda tek kale maç yapmaya başlamış.
AVM'ler süslenip püslendikleriyle kalmışlar. (oh canıma değsin)
Annesine hediye almayan bu millet Taskim diye meydanlık bir yerde toplanmış.
Sen hediye alsaydın ne kadar para ayırırdın?
Ya sen? Ya sen? diye başlamışlar aralarında para toplamaya.
Büssürü paraları olmuş. O kadar büssürüymüş ki kendileri bile şaşırıp kalmışlar.
Şaşkınlıkları 14 dakikada anca geçmiş.
Parayı paylaşıp, şehre dağılmışlar.
Kimi, çocuk yuvalarına,
kimi, yaşlı yurtlarına,
kimi, çocuğu ölmüş annelerin evlerine gitmiş.
Çocukları lunaparklara, oyuncak müzelerine, artık onlar nereleri isterlerse oralara...
Anneleri, çay bahçelerine, içinde renkli balıklar yüzen havuzlarla dolu korulara, güzel güzel yerlere götürmüşler.
Sohbet etmişler,
Şarkı söylemişler,
Gülmüşler, güldürmüşler.
Çok güzel bir gün olmuş.
Dönmeden evvel, bugüne kadar, onların acılarına tuz bastığımız bütttüüüün anneler günleri için özür dilemişler.
O çocuklarla o anneler özürleri kabul edip mutluluktan ağlamışlar.
Bi de annelerine hediye almayıp, hediye paralarını aralarında toplayan çocukların anneleri var ya, onlar da gizlice takip etmişler çocuklarını. Manzarayı görünce dayanamayıp aralarına katılmışlar... Mis olmuş.
Akşam herkesler evlerine gittiğinde anneler çocuklarına demişler ki... Aslında ağlamaktan kolay kolay diyememişler... En çok onlar ağlamış. Çünkülüm bugüne kadar aldıkları en güzel hediye buymuş meğersem.
Masuzcuktan...
😊
